Axl, een vroegwijze jongen, hoopt via de dichtkunst aan het lawaai van de wereld te ontsnappen en verdwijnt op zestienjarige leeftijd van de ene op de andere dag in het niets. Lisa, een talentvolle jonge actrice en Axls geliefde zus, gaat op zoek naar haar broer en lijkt daarbij fictie en werkelijkheid niet altijd even scherp van elkaar te scheiden. Tomas, een schrijver die in de ban is van de raadselachtige Lisa, herkent in de dagboekschriften en aantekenboekjes van Axl opmerkelijk veel van zijn eigen zoektocht naar stilte: zijn pogingen zich te ontdoen van zijn herinneringen aan zijn kindertijd. In De oosthoek van de Melkweg raken de levens van drie eigenzinnige personages steeds meer met elkaar vervlochten, waarbij de grens tussen leven en dood langzaam vervaagt.

HOE een integere, resonerende en mystieke roman vormgeven? Het antwoord dat hier gegeven wordt: op min of meer dezelfde, terughoudende manier. Met een omslag dat zich haast onzichtbaar nestelt tussen andere boeken. Maar zodra je de roman vastpakt is direct het zachte papier voelbaar, van zowel de cover als het binnenwerk. En daaruit doemt de tekst op, als uit een dichte mist.

De roman is in zwart gezet met de letter Collis die het een lichte en verfijnde uitstraling geeft. De meer technische onderdelen, zoals paginanummers, zijn in subtiele grijstinten opgenomen, grijstinten die vervagen zodra de hoofdpersoon van het toneel verdwijnt (p286-294). Als het verhaal erom vraagt, bijvoorbeeld bij de weergave van brieven en aantekenboekjes, staat de tekst in vrije regelval met veel witruimte rondom. Zo is de vorm, net als het verhaal dat verteld wordt, in verschillende tinten en ritmes opgebouwd. Niks meer, niks minder.